Ek het eers in Graad 11 by Hoërskool Menlo Park aangesluit, ná my oorskuif vanaf Bloemfontein. Om van Oranje Meisieskool na Menlo te skuif was nogal ’n aanpassing. Ek het nie atletiek beoefen nie en eerder gedans, so ek was nie baie aktief betrokke by skoolaktiwiteite nie. Ek het baie van Frans en Geskiedenis gehou, maar Wiskunde was beslis nie my sterkpunt nie.

Na matriek is ek na die Weermag of Burgerlike Beskermingskollege in George. Dit was ’n wonderlike tussenjaar. Ons het opleiding ontvang in wapenvernuf, bestuur, onderhoud, en ook leer brei, hekel en inspeksie staan. Verder het ons kursusse in tikwerk, verpleging en noodhulp voltooi. Dit was ’n waardevolle afrondingskursus in ’n pragtige omgewing, saam met wonderlike mense van regoor Suid-Afrika.

Ek het ’n BA.Ed Pp-graad aan Tuks verwerf, met Staatsleer, Internasionale Politiek en Geskiedenis as hoofvakke. My eerstejaars Frans was ’n fiasko en het my vinnig laat besef dat ek eerder leervakke moet kies. Ek het gedroom daarvan om ná universiteit ’n lugwaardin te word en die wêreld vol te reis. Ek is egter nie gekeur nie en moes toe noodgedwonge begin skoolhou.

My eerste pos was by Bramley Kleuterskool in Groenkloof, Unisa se opleidingskool. Ek is binne drie maande as hoof aangestel en het ongelooflike blootstelling gekry – ek moes vinnig leer swem tussen al die professore. Die pas was vinnig, en met twee kinders en ’n gesondheidsuitdaging het ek bedank en saam met ’n vriendin my eie speelgroep in Lynnwood Glen begin. Ná haar uittrede het ek Tjokkerland in 25ste Laan, Menlo Park, begin. Tjokkerland het later Tjokkertuin geword en is verskuif na Rosemarystraat 331. Ek kon my beroep uitleef en terselfdertyd my kinders grootmaak. Adel, Marina en Derek se kinders was ook in my skooltjie.

In my tweede jaar het ek besluit om ’n duikkursus te doen en begin onderwaterhokkie speel by die Tuks-duikklub. Daar het ek my man, Francois de Villiers – ook ’n oud-Parkie van die klas van 1974 – ontmoet. Hy het Veeartsenykunde gestudeer en ons is in sy finale jaar getroud. Ons het ’n plasie tussen East Lynn en Cullinan gekoop en met braaikuikens en Nguni-beeste geboer. Later het ons agter Menlo Park gewoon waar ek ook ’n speelskool bedryf het. Ná ons die plasie verkoop het, het ons besluit om Malmesbury toe te trek, aangesien al ons kinders in Stellenbosch gaan studeer het. Francois het daar ’n veeartsenypraktyk begin.

Ons het vier kinders, almal oud-leerders van Laerskool en Hoërskool Menlo Park. As gevolg van my werk het ons altyd binne loopafstand van die skole gewoon.

Ons oudste, Jeanne Christine, is met Dave Cloete getroud. Hulle het ’n dogtertjie, Charlotte (4), en woon tans in Chicago. Hulle het al in Ierland en Mexiko gewoon en gewerk.
Rocco, ’n oud-onderhoofseun en sportman, is ’n ouditeur by Novitas waar hulle maatskappye evalueer en bemark. Hy is getroud met Mareth, ’n ontwerper in Kaapstad. Hulle het twee dogtertjies, Maria en Isabella.

Vivienne is ’n onderwyseres, getroud met ’n koringboer. Hulle het ’n seuntjie, Andries, en dogtertjie, Jeanne-Marie. Hulle woon op die plaas Klipfontein in die Malmesbury-omgewing.

Yvonne, ons jongste, is met Gareth de Bruin getroud. Hulle het ’n dogtertjie, Emma, en woon in Bloemfontein. Gareth is betrokke by sy familie se slaghuis, en Yvonne werk as ingenieur by LSTHealth in Durbanville.

My man se liefde vir duik, visskiet en Land Rovers het ons op vele avonture geneem. Malawi, Botswana, Maleisië en Switserland was van ons hoogtepunte. Dit was ’n belewenis om ons seun te vergesel op sy rugbytoer na Argentinië. Tydens die Sokker-Wêreldbeker kon ons ook as gesin vir ’n maand in Parys en elders in Frankryk kuier. Een van ons gunsteling vakansies was om saam vriende op ’n seiljag rondom die Griekse eiland Lefkada te vaar.

Ons het al ’n paar besigheidsvoetfoute begaan, maar is geseënd om steeds te kan werk. Met pille, brille en uithouvermoë pak ons elke dag aan. Die kleuterskool, my tuin, kleinkinders en my man se konsultasiewerk hou ons lewe interessant en bedrywig.

Ons droom is om vir ’n maand by ’n universiteitsvriend in Griekeland te kuier en weer tussen die eilande te seil. Ons hou van reis, en het vroeër jare graag in Mosambiek gaan duik en kamp. Elke dag bring nuwe uitdagings – en as jy dit met ’n positiewe gesindheid en jou Hemelse Vader aan jou sy aanpak, kan jy dit stuk vir stuk oorkom. Dan gaan dit weer goed.